Kayzen

Vətənini sev və onu qoru. Kökü məlum olmayanlar çox yaşamır.

İşini sev. Fiziki işi də həmçinin.

Özünü idarə etməyi bacar. Heç bir halda ruhdan düşmə.

Nə spirtli içki, nə də siqaretlə zəhərlənmə, yoxsa bütün digər tövsiyələr faydasız olacaq.

Ailəni sev. Onu müdafiə etməyi bacar.

Nəyin bahasına olursa-olsun öz normal çəkini saxla. Çox yemə!

Yolda ehtiyatlı ol. Bu gün bir həyat üçün ən təhlükəli yerdir.

Həkimə vaxtında getməkdən qorxma.

Uşaqlarını sağlamlığı pozan musiqilərdən qoru.

Əmək və istirahət rejimi sizin öz bədəninizin əsas işidir. Bədəninizi sevin, ona mərhəmət göstərin.

Fərdi ölümsüzlük əlçatmazdır, lakin həyatının uzun olması sənin özündən asılıdır.

Yaxşılıq et. Pislik, təəssüf ki, öz-özünə yaranacaqdır.
Davamı →

“Yer öz təbəssümlərinin təravətini göz yaşlarında yaşadır.”

Təbiət dəyişir ki, dəyişməsin. İnsan da dəyişməmək üçün dəyişməyin sirrinə vaqif olmalıdır.

“Böyük səhranın bağrı bir ot yarpağının həsrəti ilə yanıb qovrulur.Ot yarpağı isə, xırdaca başını silkəyib, gülə-gülə uçub gedir”.

Burdakı gözəllik, zəriflik və efemerlikdə yaşayır. Ani və əlçatmaz. Onu məhz o cür sevməyi öyrənmək lazımdır, deyir Taqor. Sahiblənmədən. Sevmək və minnətdar olmaq…

“Kim isə gözə görünməyən barmaqları ilə qəlbimin tellərində incə meh kimi suların şırıldayan musiqisini çalır :
Söylə ,nələr deyir nitqin ,ey Dəniz?
Əbədi müəmma,əbədi sual !
Nə dildə verirsən cavab, ey Səma?
Bircə dil bilirəm :- “Əbədi sükut””

Ardı →

Heç vaxt heç nə xahiş etməyin. Heç vaxt və heç nə! Xüsusən də sizdən güclü olanlardan. Özləri təklif edəcək və özləri hər şeyi verəcəklər. 

Sevən insan öz taleyini sevdiyi ilə bölməlidir.

Xoşbəxtlik də sağlamlıq kimidir. Göz önündə olanda ona fikir vermirsən.

İkinci təravət – bu cəfəngiyatdır. Təravət bir dəfə olur – birinci və sonuncu. Əgər ikinci təravət varsa, o içəridən çürükdür.

Heç hara tələsməyən adam hər şeyi çatdırar.

Həqiqət yalnız əzablarla gəlir. Bu həqiqətdir, narahat olmayın. Amma həqiqəti bildiyinə görə sənə nə pul ödəyirlər, nə də pay verirlər. Kədərli olan budur.

Ardı →

Bir əmirin hədiyyə qəbul etməsi haramdır, hakimin rüşvət alması kafirlikdir.

Bir başçı itaəti altında olanları aldadırsa, onları pis yola sövq edirsə, yeri cəhənnəmlikdir.

Başqalarını yaxşı yola dəvət edənlər, özlərinə yaxşılıq etmiş sayılır.

Kim bir zalıma yardım edərsə, Allah həmin zalımı ona qənim kəsər.

Savaşın ən üstünü adamları sıxışdıran, onlara zülm edən padşahın qarşısında doğru söz söyləməkdir.

İşin biliciləri ilə məsləhətləşən adam heç vaxt ziyan çəkməz.

Yaxşılıq etməyi məsləhət bilən adamın gördüyü iş də yaxşı olmalıdır.

Yolun ortasına düşmüş bir daşı götürüb kənara atan, yolu sahmana salan adam savab qazanır.

Ardı →

Xəzinənin öz evində basdırıldığını anlamaq üçün, hərdən dünyanı dolaşmaq lazım gəlir.

Sən gözəlliyi görmək qabiliyyətinə maliksənsə, bu sənin içindəki gözəlliklə bağlıdır. Çünki dünya güzgü kimidir, orda hər kəs öz əksini görür.

Bir dəfə baş verən şey, daha heç vaxt baş verməyə bilər. Amma iki dəfə baş verən şey, mütləq üçüncü dəfə də baş verəcək.

Əgər sən bir şeyi ürəkdən istəyirsənsə, bütün kainat bu arzunun yerinə yetməsi üçün səfərbər olacaq.

İnsanların məndən gözlədiyi hərəkətləri etsəm, o zaman onların quluna çevriləcəm.

Həyat həmişə hərəkət etmək üçün münasib vaxtı gözləyir.

Azmaq – nəsə maraqlı bir şey tapmağın ən yaxşı üsuludur.

Heç vaxt malik olmadığın bir şeyə sahib olmaq istəyirsənsə, heç vaxt olmadığın birisi olmalısan.

Ardı →

— Heç kim qadın hiyləsinə dayana biləcək möhkəm divarlar tikə bilməz.

— Qadınla mübahisə etmək mümkün deyil. Ən pis halda ona hirslənmək olar.

— Qadın xoşbəxt olanda onun haqqında çox şey demək olmur. Amma bədbəxt olanda nə qədər şey danışmaq olar...

— Qadınlar sevəndə ağıllanırlar, amma kişilər başlarını itirirlər.

— Mənə elə gəlir ki, qadın heç vaxt kişiyə onu sevdiyini deməməlidir. Qoy onun parıldayan gözləri desin bunu.

— Əgər qadın başqasına aiddirsə, o 5 dəfə daha artıq arzu ediləndir.

— Əgər qadın əsəbiləşirsə, deməli o həm haqsızdır, həm də haqsız olduğunu bilir.

— Qadınlar həmişə kişilərin unutduqları şeylərə görə narahat olurlar, kişilər isə qadınların xatırladıqları şeylərə görə.

— Qadına heç nəyi başa salmaq lazım deyil, ancaq hərəkət etmək lazımdır.

Ardı →

"Bizim gələcəyimiz indi gördüyümüz işlərdən asılıdır." (Mahatma Qandi)

  Mohandas Qandi – böyük siyasi və idealoji liderlərdən biri olmuşdur. 1915-ci ildə tanınmış hind yazıçısı Robendranat Taqor ilk dəfə Mohandas Qandiyə  “Mahatma” titulu vermişdir. “Mahatma” – “Böyük Qəlb”,  “Böyük Qəlbli” mənasını verir. Amma Qandi özü bu titulu heç vaxt qəbul etmirdi. O, deyirmiş: — “Mən bu titula layiq deyiləm.”

   Əslində isə, Mohandas Qandi hind xalqının müstəqilliyi və azadlığı yolunda çox şeylər etmiş xadim idi. O hind xalqının azadlığı yolunda apardığı mübarizədə bir çox “güc tədbiq etməmək” metodlarından istifadə etmişdir. Bu metodlar; müstəmləkəçilərin müəssisələrini və onların məhsullarını baykot etmək, işə çıxmamaq,  oturaq tətillər etmək və s...

  Bundan başqa Qandi kasta (sinif) bərabərsizliyinə qarşı da sərt mübarizə aparmışdır. O, bacardıqca aşağı siniflərin həyat tərzinin yaxşılaşmasına çalışmışdır. M. Qandinin cəmiyyətdə yüksək yer tutmasına baxmayaraq, o, çox sadə bir həyat tərzi keçirmiş, daim rahib paltarı geymiş və vegetarian olmuşdur.

  Qandi heç bir qəddarlıq  və zor tətbiq etmədən həm özünü dəyişmiş, həm də ətrafındakı bütün aləmi. İndi bu dahi insanın  adamlara tövsiyə etdiyi müdriklik dərslərindən bir neçə sitat gətirmək yerinə düşərdi. Bu sitatlardan sonra bəlkə özümüzdə bir dəyişiklik hiss etdik və ətrafımıza təsir edə bildik. Hər şeydən əvvəl özümüzdən başlamalıyıq. M. Qandidən sitatlar:

Ardı →

İnsanın uğrunda ölə biləcəyi bir şeyi yoxdursa, yaşamağa haqqı da yoxdur.

Birlikdə qardaş kimi yaşamağı öyrənməliyik, yoxsa birlikdə axmaq kimi öləcəyik.

Quş kimi uçmağı, balıq kimi üzməyi öyrəndik, amma qardaşcasına yaşamağı öyrənə bilmədik.

İnsanlar ümumilikdə bir-birlərinə nifrət edirlər. Çünki bir-birlərindən qorxurlar, bir-birlərindən qorxurlar, çünki ünsiyyət qurmurlar, ünsiyyət qurmurlar, çünki təbəqələrə bölünüblər.

Faciə — pis insanların vəhşiliyi deyil, yaxşı insanların səssizliyidir.

Ardı →

Heç görüb, toxunub, öpmədiyin birinə aşiq oldunmu? Olsaydın eşqin nə olduğunu bilərdin.

Səninlə bir çaydanla qəhvədan kimiyik. Mən üst hissəsiyəm, sən isə alt hissə. Böyüksən axı, aramızdakı fərq isə budur: mən sənsiz də dəmlənə bilirəm, amma sən mənsiz ancaq su qaynada bilərsən.

Gedə bildiyin yerə qədər get. Bu limanda itirdiyim yeganə gəmi sən deyilsən. Amma bunu unutma: fırtına limanda qalanı deyil, gedəni məhv edir.

Gözümü bağlayıb itələsələr yenə sənin yanına düşərəm, yer cazibəsi deyil bu, yar cazibəsidi.

Torpaq olsam üstümdə gəzməyəcəksən, hava olsam içinə çəkməyəcəksən. Bu cür düşmənsən!

Səni yatarkən izləmək vardı indi… Qoxunda sərxoş olmaq… Səni oyandırmaq üçün can atmaq, amma qıya bilməmək. 

Sən gedəndə “boş ver, dünyanın sonu deyil ki” deyən dostlarıma mənim dünyamın səndən ibarət olduğunu necə anlada bilərdim axı.
Ardı →

Rus ədəbiyyatının qızıl əsri XIX əsrin əvvəllərinə təsadüf edir: Puşkin, Qoqol, Lermontov, Jukovski, Turqenev və əlbəttə ki, Belinski. Vissarion Belinski (1811-1848) cəmi bir uğursuz roman yazmışdı. Bununla belə bütün həyatını bohem çevrələrdə keçirmiş, sevilmişdi. O, icmalçı və ədəbiyyat jurnalının redaktoru idi.

Onun sərt tənqidi ilk növbədə kitablara olan hədsiz sevgisindən doğurdu. Belinski erudisiya və intellekti sayəsində tənqidçi çərçivələrindən çıxaraq özünün bir çox əsərləri ilə filosof kimi rəğbət qazanmışdı. Onun əsərləri sayəsində rus ədəbiyyatının qızıl dövrünü çox asanlıqla tədqiq etmək mümkündür.

Cəmi 37 il yaşasa da Vissarion Belinski rus ədəbiyyatına böyük bir ədəbi irs qoymuşdu.

Aforizmləri:
Fəaliyyətsizlik və tənbəllik ruh və bədənin gerçək donmasıdır.

Əsl xəzinə yaxşı kitabxanadır.

Yaşamaq-hiss etmək və düşünmək, əzab çəkmək və bundan xoşbəxt olmaqdır, hər cür başqa həyat ölümdür.
Ardı →